«Ένα από τα πολλά θέματα που αποτελούν μόνιμη πηγή άγχους και προβληματισμού για γονείς και εκπαιδευτικούς είναι η αδυναμία συγκέντρωσης της προσοχής των παιδιών σχολικής ηλικίας στο έργο που κάθε φορά επιτελούν. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά πολλές φορές συνοδεύεται και από υπερβολική και ασυντόνιστη κινητική δραστηριότητα.
»Η αδυναμία συγκέντρωσης εμφανίζεται σπάνια σε αμιγή μορφή, δηλαδή χωρίς συνοδευτικά συμπτώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις συνοδεύεται και «μπερδεύεται» με μαθησιακά προβλήματα ή δυσκολίες στη συμπεριφορά και έτσι δυσχεραίνει τόσο τη διάγνωση όσο και την αντιμετώπισή της.
»Για τους γονείς, οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία μάθησης και εκπαίδευσης του παιδιού τους και επιθυμούν να οργανώσουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο το περιβάλλον μελέτης του στο σπίτι, θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμες οι παρακάτω ενδεικτικές προτάσεις:
- Φροντίστε το γραφείο του παιδιού σας να βρίσκεται σε ένα σημείο του δωματίου που δέχεται τα λιγότερα διασπαστικά ερεθίσματα (π.χ. όχι κοντά σε παράθυρο ή δίπλα στο καθιστικό με την τηλεόραση).
- Μην ξεχνάτε ότι από τα παιδιά με αδυναμία συγκέντρωσης της προσοχής λείπει κυρίως η οργάνωση, η δομή τόσο του εργασιακού τους περιβάλλοντος όσο και του συναισθηματικού τους κόσμου. Θα «χάνονταν» επομένως λιγότερο αν χρησιμοποιούσαν λίστες με ιεραρχημένες τις εργασίες που θα έπρεπε κάθε φορά να ολοκληρώσουν, υπομνηστικά σημειώματα, σταθερό πρόγραμμα, χρωματικές ενδείξεις.
- Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σάς προσέχει πριν αρχίσετε να εξηγείτε κάτι.
- Δίνετε απλές, σαφείς και συγκεκριμένες οδηγίες, γραπτά και προφορικά. Βεβαιωθείτε ότι έχετε καταστήσει σαφείς τους στόχους που έχουν τεθεί και τις προσδοκίες που έχετε από το παιδί.
- Επαναλάβετε τις οδηγίες πολλές πολλές φορές.
- Χωρίστε τις εργασίες σε μικρότερα τμήματα. Τα παιδιά με αδυναμία συγκέντρωσης απογοητεύονται εύκολα και παραιτούνται όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με ένα μεγάλο έργο. Διαιρώντας το σε επιμέρους κομμάτια, το κάνετε να φαίνεται επιτεύξιμο και δίνετε την ευκαιρία στα παιδιά να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι «μπορούν να τα καταφέρουν».
- Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στις στιγμές που ο μαθητής αφαιρείται, «χάνεται», ονειροπολεί. Επιχειρήστε να τον «επαναφέρετε» με ένα άγγιγμα, με βλεμματική επαφή, με μία ερώτηση.
- Προσέξτε τη μετάβαση από τη μια δραστηριότητα στην άλλη. Κάντε ένα μικρό διάλειμμα για να αφεθεί για λίγο και να αναδιοργανώσει τη σκέψη του. Αποφύγετε το διάστημα αυτό οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει υπερδιέγερση και αποσυντονισμό (π.χ. τηλεόραση ή βιντεοπαιγνίδι) .
- Οργανώστε και προσπαθήστε να κρατήσετε το πρόγραμμά σας όσο περισσότερο γίνεται σταθερό και προβλέψιμο. Οι απροσδόκητες αλλαγές αιφνιδιάζουν τα παιδιά με αδυναμία συγκέντρωσης, τους προκαλούν σύγχυση και τα απορρυθμίζουν.
- Ενισχύστε τη μνήμη τους, χρησιμοποιώντας διάφορες μνημονικές τεχνικές, σχεδιαγράμματα, χάρτες, πλαγιότιτλους, υπογραμμίσεις, περιλήψεις, επαναλήψεις, χρωματικούς κώδικες και περιγράμματα.
- Χρησιμοποιήστε βοηθητικά μέσα μάθησης για να αιχμαλωτίσετε την προσοχή τους (π.χ. οπτικοακουστικά εποπτικά μέσα ή Η/Υ).
- Θέστε όρια και κανόνες, τους απολύτως απαραίτητους, και τηρήστε τους με συνέπεια. Αποφύγετε τη διαπραγμάτευσή τους, γιατί λειτουργεί ως ένας επιπλέον περισπασμός. Τα όρια δεν λειτουργούν καταπιεστικά και κυρωτικά. Αντίθετα, καθησυχάζουν και κάνουν την οικογενειακή ζωή περισσότερο σταθερή, ασφαλή και προβλέψιμη.
- Επαναλάβετε, επαναλάβετε, επαναλάβετε και ενισχύστε, εμψυχώστε, ενθαρρύνετε…
- Συνεργαστείτε με τους εκπαιδευτικούς και το υποστηρικτικό προσωπικό του σχολείου, Σχολικό Σύμβουλο, Ψυχολόγο, Ειδικό Παιδαγωγό».